Ciąg jest chodem bocznym
wykonywanym na linii przekątnej ujeżdżalni; w czasie tego ćwiczenia koń
jest lekko wygięty dookoła wewnętrznej łydki jeźdźca, ciało jest w
równoległym ustawieniu do ściany, przód lekko wyprzedza zad. Zewnętrzne
nogi przekraczają i krzyżują się przed wewnętrznymi kończynami. Przód
konia jest skierowany w stronę, w którą się porusza.
środa, 23 kwietnia 2014
Stęp zebrany i wyciągnięty
Stęp zebrany
Ślady tylnych kopyt nie sięgają przednich lub je pokrywają. Praca kończyn w stępie zebranym jest bardzo energiczna. Krok jest krótszy niż w stępie pośrednim, ale bardziej wyniosły.
Stęp wyciągnięty
Koń porusza się maksymalnie wyciągniętym krokiem, ślady tylnych kopyt wyraźnie przekraczają ślady przednich kopyt.
Ślady tylnych kopyt nie sięgają przednich lub je pokrywają. Praca kończyn w stępie zebranym jest bardzo energiczna. Krok jest krótszy niż w stępie pośrednim, ale bardziej wyniosły.
Stęp wyciągnięty
Koń porusza się maksymalnie wyciągniętym krokiem, ślady tylnych kopyt wyraźnie przekraczają ślady przednich kopyt.
Stęp hiszpański
Jeden z chodów konia, w którym koń podnosi wysoko w
stępie. Jak sama nazwa wskazuje pochodzi on z Hiszpanii. Nauka tego chodu
zaczyna się na ziemi kiedy to jeździec delikatnie łaskocząc konia po przednich
nogach batem zachęca zwierzę do wysokiego ich podnoszenia. Jeździec
powinien dawać wtedy specjalną komendę jak np. noga, lub nóżka i
nagradzać konia sowicie za każdym razem gdy ponosi on wysoko nogę. Jest
to ćwiczenie bardzo męczące dla konia ale ogólnie nie poprawia jego kondycji
fizycznej.
stępie. Jak sama nazwa wskazuje pochodzi on z Hiszpanii. Nauka tego chodu
zaczyna się na ziemi kiedy to jeździec delikatnie łaskocząc konia po przednich
nogach batem zachęca zwierzę do wysokiego ich podnoszenia. Jeździec
powinien dawać wtedy specjalną komendę jak np. noga, lub nóżka i
nagradzać konia sowicie za każdym razem gdy ponosi on wysoko nogę. Jest
to ćwiczenie bardzo męczące dla konia ale ogólnie nie poprawia jego kondycji
fizycznej.
czwartek, 10 kwietnia 2014
Galop pośredni i wyciągnięty
W galopie pośrednim, koń
porusza się naprzód swobodnym, lekko wyciągniętym krokiem. Nos pozostaje
bardziej przed linią pionową do tego lekko obniża głowę i szyję.
W trakcie galopu wyciągniętego koń pokonuje maksymalny odcinek na ziemi, podczas każdego skoku, lecz pozostaje spokojny i utrzymuje dobrą równowagę. Powinien obniżyć głowę i wydłużyć szyję, a czubek nosa mieć skierowany lekko do przodu.
Galop jest zwolniony do minimum. Dzięki maksymalnemu podstawieniu zadu środek ciężkości przesuwa się do tyłu. Szyja jest wygięta, wysoko podniesiona, czoło pionowo. Galop zebrany wymaga od konia gibkości i dobrego wytrenowania. Chód ten bardzo obciąża stawy skokowe, nie należy go więc nadużywać.
Ćwiczenie chodów pośrednich i wyciągniętych jest bardzo przydatne po to aby rozluźnić konia jak i także pobudzić jego uwagę i ciało.
W trakcie galopu wyciągniętego koń pokonuje maksymalny odcinek na ziemi, podczas każdego skoku, lecz pozostaje spokojny i utrzymuje dobrą równowagę. Powinien obniżyć głowę i wydłużyć szyję, a czubek nosa mieć skierowany lekko do przodu.
Galop jest zwolniony do minimum. Dzięki maksymalnemu podstawieniu zadu środek ciężkości przesuwa się do tyłu. Szyja jest wygięta, wysoko podniesiona, czoło pionowo. Galop zebrany wymaga od konia gibkości i dobrego wytrenowania. Chód ten bardzo obciąża stawy skokowe, nie należy go więc nadużywać.
Ćwiczenie chodów pośrednich i wyciągniętych jest bardzo przydatne po to aby rozluźnić konia jak i także pobudzić jego uwagę i ciało.
czwartek, 3 kwietnia 2014
Piaf
Kolejnym, bardziej zaawansowanym elementem ujeżdżenia jest Piaff.
Piaff – chód konia stosowany w wyższych konkursach ujeżdżeniowych klasy GP (Grand Prix), a także w hiszpańskiej szkole jazdy. Koń wykonujący piaff kłusuje w miejscu w dużym zebraniu, wysoko unosząc przednie kończyny. W piaffie, inaczej niż w pozostałych odmianach kłusa, nie ma momentu "zawieszenia". Pierwsza para nóg (po skosie) dotyka ziemi, zanim druga para zacznie się unosić.
Piaff – chód konia stosowany w wyższych konkursach ujeżdżeniowych klasy GP (Grand Prix), a także w hiszpańskiej szkole jazdy. Koń wykonujący piaff kłusuje w miejscu w dużym zebraniu, wysoko unosząc przednie kończyny. W piaffie, inaczej niż w pozostałych odmianach kłusa, nie ma momentu "zawieszenia". Pierwsza para nóg (po skosie) dotyka ziemi, zanim druga para zacznie się unosić.
Subskrybuj:
Posty (Atom)