Sztuczki sztuczkami, a podkład?

Elementy wcześniej opisane są łatwe do wykonania na dobrze wytrenowanym koniu. Jednak jak takiego znaleźć? Która rasa jest najlepsza?

Oto kilka propozycji:

Angloaraby

Wysokość : 155-165 cm

Eksterier : Elegancki dobrze zbudowany koń w formacie kwadratu, w typie lekkiego konia gorącokrwistego

Maść : Wszystkie podstawowe, rzadko siwa

Pochodzenie: Francja, Polska

Ciekawostka: Konie powstały na skutek krzyżowania koni rasy czystej krwi arabskiej i czystej krwi angielskiej. Muszą mieć co najmniej 25% krwi arabskiej. Są świetnymi końmi sportowymi, o „gorącym" temperamencie.

Koń Andaluzyjski

Wysokość: 150-160 cm

Eksterier: Klasyczny koń barokowy, o wysoko osadzonej szyi, silnych i suchych kończynach, harmonijnej budowie ciała w formacie kwadratu. Głowa prosta ze skłonnością do profilu garbonosego

Maść: najczęściej siwa, lecz zdarzają się także maści kare, izabelowate i inne.

Pochodzenie: Hiszpania, Andaluzja

Ciekawostka: Hodowla w klasztorach pozwoliła zachować czystość rasy. Dziś są końmi rekreacyjnymi.

Koń Fryzyjski

Wysokość : 160-165 cm

Eksterier : Ciężki koń gorącokrwisty o wysoko osadzonej szyi, obfitych włosach ogona i grzywy, oraz wysokich i efektownych chodach.

Maść : wyłącznie kara

Pochodzenie: Fryzja, Holandia

Ciekawostka: Konie te należą do ras barokowych. W ciągu 100 lat konie te są hodowane w czystości rasy. Używane jako konie zaprzęgowe jak i także wierzchowe, dobrze nadają się do ujeżdżania.

Ciąg

Ciąg jest chodem bocznym wykonywanym na linii przekątnej ujeżdżalni; w czasie tego ćwiczenia koń jest lekko wygięty dookoła wewnętrznej łydki jeźdźca, ciało jest w równoległym ustawieniu do ściany, przód lekko wyprzedza zad. Zewnętrzne nogi przekraczają i krzyżują się przed wewnętrznymi kończynami. Przód konia jest skierowany w stronę, w którą się porusza.

Stęp zebrany i wyciągnięty

Stęp zebrany
Ślady tylnych kopyt nie sięgają przednich lub je pokrywają. Praca kończyn w stępie zebranym jest bardzo energiczna. Krok jest krótszy niż w stępie pośrednim, ale bardziej wyniosły.

Stęp wyciągnięty   
 Koń porusza się maksymalnie wyciągniętym krokiem, ślady tylnych kopyt wyraźnie przekraczają ślady przednich kopyt. 

Stęp hiszpański

Jeden z chodów konia, w którym koń podnosi wysoko w
stępie. Jak sama nazwa wskazuje pochodzi on z Hiszpanii. Nauka tego chodu
zaczyna się na ziemi kiedy to jeździec delikatnie łaskocząc konia po przednich
nogach batem zachęca zwierzę do wysokiego ich podnoszenia. Jeździec
powinien dawać wtedy specjalną komendę jak np. noga, lub nóżka i
nagradzać konia sowicie za każdym razem gdy ponosi on wysoko nogę. Jest
to ćwiczenie bardzo męczące dla konia ale ogólnie nie poprawia jego kondycji
fizycznej.

Galop pośredni i wyciągnięty

W galopie pośrednim, koń porusza się naprzód swobodnym, lekko wyciągniętym krokiem. Nos pozostaje bardziej przed linią pionową do tego lekko obniża głowę i szyję.

W trakcie galopu wyciągniętego koń pokonuje maksymalny odcinek na ziemi, podczas każdego skoku, lecz pozostaje spokojny i utrzymuje dobrą równowagę. Powinien obniżyć głowę i wydłużyć szyję, a czubek nosa mieć skierowany lekko do przodu.



Galop jest zwolniony do minimum. Dzięki maksymalnemu podstawieniu zadu środek ciężkości przesuwa się do tyłu. Szyja jest wygięta, wysoko podniesiona, czoło pionowo. Galop zebrany wymaga od konia gibkości i dobrego wytrenowania. Chód ten bardzo obciąża stawy skokowe, nie należy go więc nadużywać.

Ćwiczenie chodów pośrednich i wyciągniętych jest bardzo przydatne po to aby rozluźnić konia jak i także pobudzić jego uwagę i ciało.

Piaf

 Kolejnym, bardziej zaawansowanym elementem ujeżdżenia jest Piaff.

Piaff – chód konia stosowany w wyższych konkursach ujeżdżeniowych klasy GP (Grand Prix), a także w hiszpańskiej szkole jazdy. Koń wykonujący piaff kłusuje w miejscu w dużym zebraniu, wysoko unosząc przednie kończyny. W piaffie, inaczej niż w pozostałych odmianach kłusa, nie ma momentu "zawieszenia". Pierwsza para nóg (po skosie) dotyka ziemi, zanim druga para zacznie się unosić.

Kłusy.

W ujeżdżeniu wyróżniamy kilka rodzajów jednego z podstawowych chodów jakim jest kłus.
Ja skupię się na kłusie zebranym i wycągniętym.

Kłus zebrany polega na stawianiu krótkich kroków w równym tempir. Należy zchować rytm i lekkość.
W kłusie wyciągniętym koń wydłuża kroki kłusa, jednak rytm się nie zmienia.

Sędziowie  oceniają lekkość wykonywanych elementów, harmonię między jeźdźcem, a koniem, oraz sprawdzana jest widoczność pomocy. Nie powinny być widoczne wszelkie ruchy dające koniowi polecenie.


Kłus zebrany:

Kłus wyciągnięty: